)
‘Het werd een bijzondere dag. We bezochten plekken waar hij samen met zijn moeder was geweest. Dan sta je wel even met je mond vol tanden.’
Suzanne werkt als sociotherapeut bij De Schakel, een samenwerkingsverband tussen Rooyse Wissel en Stevig. En onderdeel van Rooyse Wissel Wonen & Begeleiden. De Schakel is een resocialisatie afdeling van de Rooyse Wissel en ligt op het terrein van de kliniek.
‘Bij De Schakel zitten tbs-patiënten, maar ook cliënten met andere een forensische titel. Zij komen bijvoorbeeld vanuit de PI. En daarbij komt dat alle cliënten die bij ons zitten een licht verstandelijk beperking hebben. Vandaar ook onze samenwerking met Stevig, onderdeel van Dichterbij. Zij zijn gespecialiseerd in licht verstandelijk beperkten en wij in forensische zorg.
Een bijzondere band met een cliënt tijdens mijn stageperiode is mij het meeste bijgebleven. Tijdens die periode kon ik veel tijd investeren in gesprekken met cliënten. Ik hoefde nog niet zoveel andere dingen te doen namelijk en mocht rondkijken. Destijds hadden we een cliënt die binnenkwam met een fors dossier. In het begin verliep alles heel moeizaam en we kregen eigenlijk moeilijk contact met hem.
Hij had weinig vertrouwen in de hulpverlening, was vaak teleurgesteld en moest nu bij ons weer opnieuw beginnen.
Ik heb heel veel tijd in hem geïnvesteerd en won zijn vertrouwen. We keken naar waar zitten nou echt die knelpunten? Waar loop je daadwerkelijk tegen aan? En dat bleken heel uiteenlopende onderwerpen te zijn. Eenzaamheid, verlaten door zijn familie en weinig kennis van zijn eigen problematiek. Deze cliënt maakte veel indruk op mij, omdat hij zoveel had meegemaakt. Desondanks bleven we perspectief in hem zien. Er waren zoveel trauma’s, maar langzaam merkten we dat we steeds weer een ministeentje weg sleepten, zeg maar.
‘We hadden gewoon een klik. Ik luisterde naar hem en dat bracht hem rust.’ Suzanne
We hadden gewoon een klik. Ik luisterde naar hem en dat bracht hem rust. Na mijn stage kreeg ik meer verantwoordelijkheid. Ik herinner me nog goed dat ik met hem mee op verlof ging. Hij wilde heel graag naar een regio waar hij vandaan kwam. Daar was hij al jaren niet meer geweest. Daar lagen heel veel goede, maar ook heel vervelende herinneringen. Het werd een bijzondere dag. We bezochten plekken waar hij samen met zijn moeder was geweest. Ja, dan sta je wel even met je mond vol tanden.
Mijn stageperiode van een jaar had ik echt wel nodig om het vak onder de knie te krijgen. Bijvoorbeeld het onderdeel forensische scherpte. Wat zie ik, waar komt dit vandaan, dit gedrag? Daar is echt tijd voor nodig om dat je eigen te maken. Ik denk dat ik nu nog steeds elke dag leer. Mijn vak bestaat uit zoveel verschillende facetten. Er zijn veel verschillende cliënten met verschillende titels en verschillende problematieken. Maatwerk dus.
De cliënt zoekt nog regelmatig contact met ons. Dan vertelt hij hoe dankbaar hij ons is. Vol lof en waardering spreekt hij dan over zijn bemanning, want zo noemde hij ons. Deze oude schipper zag zijn traject als een eindeloze vaart met hem als kapitein en het team als bemanning. Ik kan wel zeggen dat wij een trotse bemanning zijn.’
Klik hier om meer onvergetelijke dagen van collega’s te lezen.
)
)